نقد و بررسی فیلم دو روز دیرتر | فیلم کمدی سفارشی برای تبلیغ فرزندآوری

رویداد۲۴| مازیار وکیلی: دو روز دیرتر یک طنز اجتماعی است که توسط اصغر نعیمی ساخته شده است. تهیه کنندگی این فیلم را محسن شیرازی بر عهده داشته و حمید اکبری خامنه فیلمنامه آن را به رشته تحریر درآورده است. در این فیلم کمدی سینا مهراد، پردیس احمدیه، فرهاد آییش و گوهر خیراندیش بازی می‌کنند. در ادامه نقد این فیلم را خواهید خواند.

همه ساله در سینمای ایران فیلم‌هایی تولید می‌شود که تلاش می‌کنند تبلیغی باشند برای مضامین رسمی کشور. در سال‌های اخیر شعار فرزندآوری و جلوگیری از کاهش جمعیت یکی از شعار‌های اصلی حاکمیت بوده است. ساخت و فیلم سریال یکی از راه‌های خوب و امتحان پس داده شده برای تبلیغ این شعار‌ها است. به همین خاطر است که ما هر ساله شاهد تولید فیلم‌هایی هستیم که شعار‌های مدنظر حاکمیت را تبلیغ می‌کنند. دو روز دیرتر هم یکی از این فیلم‌ها است. فیلمی کمدی که هم تبلیغی است برای فرزندآوری و هم مهاجرت جوانان ایرانی را تقبیح می‌کند.

اصغر نعیمی کارگردان فیلم دو روز دیرتر متولد سال ۱۳۵۲ است. نعیمی فعالیت سینمایی را از سال ۱۳۶۸ و با حضور در مطبوعات فرهنگی و هنری آغاز کرد. بعد از چند سال فعالیت در حوزه نقد فیلم نعیمی وارد پشت صحنه سینمای ایران شد و دستیاری فیلم‌های کارگردانان معتبری مانند کیانوش عیاری و فریدون جیرانی را برعهده گرفت. نعیمی سپس وارد کار فیلمنامه نویسی شد و با نوشتن فیلمنامه فیلم کمدی شارلاتان اولین تجربه خود را در این زمینه پشت سر گذاشت. نعیمی اولین فیلم خود یعنی بی وفا را در سال ۱۳۸۵ کارگردانی کرد. فیلمی با بازی الناز شاکردوست و حمید گودرزی که در ژانر کمدی رمانتیک ساخته شده بود. نعیمی تا به امروز حضور فعالی در سینمای ایران داشته و فیلم‌ها و سریال‌هایی مانند خط اُستوا، سایه‌های موازی، هایلایت، یاور و عملیات رعد را کارگردانی کرده است.

خلاصه داستان فیلم سینمایی دو روز دیرتر

سهیل و مریم زوج جوانی که سودای مهاجرت دارند، علیرغم توصیه‌های پدر و مادر مریم از فرزندآوری خودداری می‌کنند تا اینکه غلامحسین، پدر مریم تصمیم می‌گیرد مبلغی را که از خواهرش به ارث برده، بین نوه‌هایش تقسیم کند. سهیل و مریم که برای مهاجرت نیاز به پول دارند تصمیم می‌گیرند بچه‌دار شوند، اما فوت ناگهانی غلامحسین، محاسبات آنها را برهم می‌زند تا اینکه...

بازیگران و عوامل فیلم سینمایی دو روز دیرتر

سینا مهراد بازیگر نقش اصلی فیلم دو روز دیرتر متولد ۱۲ آذر ۱۳۷۰ در مشهد. سینا مهراد فرزند سعید سهلی کارگردان سینما و برادر ساعد سهیلی بازیگر سینمای ایران است. مهراد مدت‌ها است که نام فامیلی خود را تغییر داده و با نامی تازه در سینمای ایران فعالیت می‌کند. او فعالیت سینمایی را با حضور کنار پدرش به عنوان دستیار کارگردان آغاز کرد و در چند فیلم سعید سهیلی هم نقش‌های کوتاهی را بازی کرد.

بیشتر بخوانید: نقد و بررسی فیلم کفایت مذاکرات| یک فیلم کمدی با بازی مهران غفوریان

او با بازی در سریال تلویزیونی پدر به شهرت زیادی دست پیدا کرد و از آن زمان تا به امروزدر فیلم‌ها و سریال‌های زیادی نقش جوانان عاشق پیشه و رمانتیک را بازی کرده است. بازی مهراد در دو روز دیرتر در امتداد همان نقش‌های قبلی اوست. یک پسر جوان و عاشق که در وضعیتی عجیب گرفتار شده است. برای چنین فیلمی با چنین مختصاتی مهراد بهترین انتخاب ممکن است، هر چند که بازیگر خوبی نباشد.

پردیس احمدیه بازیگر نقش اول زن فیلم دو روز دیرتر متولد سال ۱۳۷۱ است. احمدیه کار بازیگری را از سال ۱۳۸۵ و با بازی در مقلد شیطان آغاز کرد. احمدیه فارغ التحصیل رشته موسیقی است. او با بازی در فیلم سینمایی لامینور به شهرت رسید. او که اکثراً نقش دختران نوجوان را در فیلم‌های سینمایی بازی کرده است برای فیلم لاک قرمز ازجشنواره فیلم شهر و نوزدهمین جشن بزرگ سینمای ایران کاندیدای دریافت جایزه شد. به نظر می‌رسد پردیس احمدیه گزینه جدید سینمای ایران برای بازی در کمدی رمانتیک‌های ایرانی است. بعد از حضور در پول و پارتی و موفقیت تجاری آن فیلم‌ها او در دو روز دیرتر حضور پیدا کرد. نقشی که عمق و پیچیدگی خاصی ندارد و احمدیه تنها با تکیه جذابیت ذاتی خود توانسته آن را به خوبی بازی کند.

نگاهی کلی به فیلم دو روز دیرتر

ساخت فیلم‌های شعاری مدت‌ها است که در سینمای ایران باب شده است. تهیه کنندگان با نوشتن فیلمنامه‌هایی که شعار‌های مدیرپسندی را در داستانی نه چندان منسجم جای داده‌اند بودجه‌های خوبی می‌گیرند. چند ستاره جوان پسند را هم برای بازی در فیلم خود دعوت می‌کنند و مقداری عشق رمانتیک را هم چاشنی قصه می‌کنند تا همه چیز برای یک گیشه پررونق آماده باشد. هر چند تهیه کننده مورد نظر قبل از اکران پول خودش را از بودجه‌ای که گرفته درآورده است.

دو روز دیرتر هم از این قاعده مستثنی نیست. این فیلمی است شعاری که سعی می‌کند شعارهایش را پشت یک ظاهر خوش رنگ و لعاب پنهان کند. اما در نهایت چیزی که از این فیلم به ظاهر رمانتیک و عاشقانه در خاطره ما می‌ماند همان شعار‌هایی است که سعی در پنهان کردن آنها داشته است. شعار‌هایی که، چون هیچ تطبیقی با وضعیت جامعه ندارد تاثیری هم روی تماشاگر نمی‌گذارد.